- kusząc|y
- Ⅰ pa kusić Ⅱ adj. [uśmiech, spojrzenie] alluring, seductive; [perspektywa] tempting, enticing
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
podkusić — dk VIa, podkusićkuszę, podkusićsisz, podkusićkuś, podkusićsił, podkusićkuszony «kusząc skłonić kogoś do popełnienia jakiegoś czynu, najczęściej złego» Podkusić kogoś do kłamstwa, do kradzieży. Licho cię podkusiło, żebyś tak postąpił … Słownik języka polskiego
skusić — dk VIa, skuszę, skusisz, skuś, skusićsił, skuszony, skuszeni 1. «kusząc skłonić do czegoś; pociągnąć, zwabić» Skusiła kogoś zabawa, ciekawość. Skusił ją do pójścia na spacer. Licho go skusiło wplątać się w tę sprawę. Co go skusiło tu przyjść! 2.… … Słownik języka polskiego
podkusić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, podkusićkuszę, podkusićsi, podkusićkuś, podkusićszony {{/stl 8}}{{stl 7}} kusząc, skłonić kogoś do zrobienia czegoś złego, niefortunnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podkusić do przestępstwa. Diabeł mnie podkusił. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień